ถ้าพูดถึงเจ้าสัตว์ตัวอ้วนกลมขอบตาดำเหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืนแล้วล่ะก็ แน่นอนว่าทุกคนต้องคิดออกว่า เรากำลังพูดถึง เจ้าหมีแพนด้านั่นเอง ไหนๆก็ขึ้นเหนือมาทั้งทีแล้ว เลยขอแวะไปเยี่ยมเยียน เจ้าหลินปิงลูกหมีแพนด้าขวัญใจของชาวเชียงใหม่ และเด็กๆทั่วทั้งประเทศ
ลงจากรถไฟได้ก็มุ่งหน้าไปสวนสัตว์เชียงใหม่ ไปถึงก็ติดต่อเจ้าหน้าที่ซึ่งขอบอกว่าเจ้าหน้าที่ที่นี่ “ใจดีมาก” อาสาจะพาเราไปหาหลินปิง โดยการนั่งรถรางซึ่งมีไว้เพื่อบริการนักท่องเที่ยวนั่งชมบริเวณรอบๆสวนสัตว์และจะแวะจอดตามจุดต่างๆที่สัตว์อาศัยอยู่ นั่งไปเรื่อยๆ ผ่านสัตว์น้อยใหญ่ จนมาถึงโซนของหมีแพนด้า เอาล่ะ..ได้เวลาเข้าไปหาหลินปิงกันแล้ว โดยตรงทางเข้า เจ้าหน้าที่จะทำการตรวจกล้องถ่ายรูปของทุกคน ถ้ากล้องใครมีแฟลช ก็จะถูกเจ้าหน้าที่นำเทปสีดำที่ใช้พันสายไฟ แปะทับตรงแฟลช มารู้ทีหลังว่า แสงแฟลชอาจทำให้ตาของหมีแพนด้าเสื่อมสภาพได้ เข้าไปถึงข้างในเห็นสายตาของผู้คนมากมายต่างจับจ้องไปที่เดียวกัน นั่นคือเจ้าหลินปิงที่นั่งอยู่บนโขดหินด้านบนสุด มีเจ้าหน้าที่ที่คาดว่าจะเป็นพี่เลี้ยงหมี คอยดูแลและเอาใบไผ่หลอกล่อให้เจ้าหลินปิงลงมาข้างล่าง แต่มันก็ไม่มีทีท่าว่าจะลงมา ยังคงนั่งเล็มใบไผ่อย่างสบายอารมณ์
